17 juli. Vandaag is onze laatste kans om naar Etosha te gaan. Omdat we vlakbij logeren – amper een uurtje rijden 🙂 – besluiten we de westkant van het park te verkennen. Helaas, veel dieren zien we niet, behalve wat giraffen, vele springbokjes en een paar spiesbokken en struisvogels: alles went duidelijk. Deze kant van… Lees verder The most difficult roads often lead to beautiful places

16 juli. We laten Emanya met gemengde gevoelens achter ons: het is echt een toplocatie om te verblijven, maar we zijn ook benieuwd naar wat komen gaat. Eerst opnieuw Etosha binnengeraken. En dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan, want van administratieve vereenvoudiging hebben ze hier nog nooit gehoord. Eerst wordt de wagen aan de poort… Lees verder Administratieve complicering

Vorig jaar reden we ook al rond in Etosha, maar veel te kort naar onze zin. En dus keren we dit jaar nog eens terug. We vertrekken vanuit de lodge naar de Von Lindquist Gate in Namutoni. We kopen een plan van het park in een goed verstopt souvenirwinkeltje en gaan op tocht. We rijden… Lees verder Wondermooi Etosha

Het wordt een bijzondere nacht. Ambrosius, de nachtwaker, escorteert ons naar onze tent, maar we komen de hippo’s gelukkig niet tegen. Even later horen we ze wel net buiten de tent gezellig van het lange gras en riet knabbelen en tevreden knorren. Ze hebben er duidelijk plezier in. Aan de overkant van de rivier toetert… Lees verder The real African experience

Ndhovu Safari Lodge weet zijn gasten echt wel te verwennen. Het diner gisterenavond was onvergetelijk: een lange tafel, prachtig gedekt met handbeschilderd vaatwerk, sfeerverlichting,… en lekker eten! Het kwam recht uit de (chique) boekskes 😉 Ook de nacht was onvergetelijk: toen we in de tent terugkwamen was niet alleen ons muskietennet naar beneden, maar er… Lees verder Ruzie met een olifant en met Erasmus naar Buffalopark

Na een heel gezellig avondmaal en een heerlijke nacht (niets te horen, totale duisternis) laten we Mukolo Camp achter ons. We rijden naar Ndhovu Safari Lodge in Divundu, waar we een boottocht kunnen doen op de Okavango. Enige voorwaarde: we moeten om 4 uur ter plaatse zijn, dus we rijden ineens door tot daar. Onderweg… Lees verder Van grijnzende krokodillen en hippe hippo’s

Uiteindelijk werd het gisteren dan toch nog een gezellige avond: het eten was lekker en we kregen het gezelschap van een jonge Portugees wiens ouders jaren geleden naar Namibië gekomen waren en die hier blijven hangen is nadat zijn ouders terugkeerden. Grappig detail: er lopen een vijftal honden rond op het domein, waarvan er een… Lees verder Livingstone in Nkasa Rupara

Alweer vroeg op en onderweg, nadat we eerst onze jongste zoon een gelukkige verjaardag hebben gewenst. Leve Whatsapp, want daardoor horen we hem niet alleen, maar zien we ook zijn halve slaapkop 😉 En nu op naar de grens. We kennen de dril: eerst papieren invullen aan de ingang van het Chobe NP, want de… Lees verder Op naar Namibië

Vandaag een volle dag: alweer voor dag en dauw op, om op tijd te kunnen vertrekken, richting Chobe National Park. Chobe NP is een van de mooiste natuurparken van Zuid-Afrika, maar ook een van de minst toegankelijke. De meeste mensen gaan met een georganiseerde toer, maar zo zijn wij niet, he. We hebben een 4X4,… Lees verder Chobe NP: 4 WD required

Om kwart over zes loopt de wekker alweer af: fris en monter om naar de Victoria Falls te gaan. Stan (the man) brengt ons en twee andere koppels (een uit Zuid-Afrika, een uit Duitsland) naar de grens met Zimbabwe. We beginnen het te kennen: eerst de immigratiedienst van Botswana, dan die van Zimbabwe waar we… Lees verder De Victoria Falls