Vanmorgen vroeg uit de veren, want er staat heel wat op het programma. Stop 1: de site van Uxmal, de restanten van een oude Mayastad. Het is een dik uur rijden van Mérida, dus we zijn er vrij vroeg. En wat voor een site!
Chichen Itza wordt beschouwd als werelderfgoed, maar Uxmal is groter en veel indrukwekkender. Bovendien is het daar (nog) niet commercieel uitgebuit en lopen we er heerlijk rustig van gebouw naar gebouw. Op een aantal gebouwen mag je naar boven klimmen en hier en daar kan je ook naar binnen. De bouwstijlen zijn heel gevarieerd en bijzonder indrukwekkend.
Dat alles ligt in een groot park, waar je gelukkig af en toe de schaduw kan opzoeken, want het is een zwoele dag vandaag: de temperatuur is lager dan de vorige dagen, vooraan de dertig, maar de gevoelstemperatuur flirt met de 40 graden. Zweten, dus! Overal in het park liggen leguanen te rusten in de schaduw, Niet één, niet twee, … neen, tientallen. Ze kijken ons een beetje dwaas aan alsof ze zich afvragen wat wij daar in ’s hemelsnaam lopen te doen.
Na zo’n tweetal uur zijn we rond en hebben we alles gezien. Tijd voor stop 2 van vandaag: het chocolademuseum ‘Choco Story’. Het is geen echt museum – al hadden we daar wel op gehoopt omwille van de airco – maar een wandeling door de jungle (die hier wel min of meer onder controle wordt gehouden). Onderweg staan houten gebouwen met strooien dak waar we info krijgen over het oogsten van de vruchten van de chocoladeboom, het behandelen en bewerken van de bonen, het belang in de Mayacultuur, … Zo wonen we een chocoladeceremonie bij (een beetje raar) en krijgen we de chocoladedrank voorgeschoteld zoals die bij de Maya’s werd/wordt gedronken : heel donker en heel bitter. Maar met een beetje suiker en wat chili best lekker.
We komen allerlei weetjes te weten: zo blijken de Belgen de grootste chocoladeconsumenten ter wereld te zijn met gemiddeld 11,5 kg per persoon. En werd een fairtrade chocoladehandel opgezet met Mexico door een bedrijf in Erembodegem. De wereld is klein.
Maar in het park is er niet alleen info te vinden over chocolade, maar ook over de tropische planten die er groeien en de manier waarop ze worden gebruikt. En het is eveneens een opvangcentrum voor dieren die om een of andere reden niet in het wild kunnen wonen, omdat ze gehandicapt zijn ten gevolgen van een schotwond, omdat ze als huisdier werden gehouden of omdat ze heel jong gescheiden werden van de moeder: zo zien we aapjes, een jaguar, herten, vogels en zelfs een krokodil.
Aan het einde van de wandeling is er een souvenirwinkeltje waar we ons laten verleiden om wat chocolade te kopen: die zal snel moeten worden opgegeten, met deze temperaturen. Bij het buitengaan, zien we dat er ook een Choco Story museum is in Brussel en Brugge. Daar zullen we dan toch ook eens moeten gaan kijken als we terug in België zijn.
Het is intussen al voorbij 2 uur, en we hebben nog niets gegeten. We rijden dan maar naar het dichtstbije stadje Mula, waar we wat eten kunnen kopen en dan snel picknicken.
En dan gaat het verder naar Campeche waar we vanavond logeren. De lucht is intussen heel erg grijs geworden en het is wat aan het druppelen. Onderweg zien we de bui – letterlijk – al hangen. En inderdaad, even later valt de regen met bakken uit de lucht en bliksemt het van jewelste. Een heus tropisch onweer. De temperatuur zakt naar een aangename 28 graden.
Aangekomen in Campeche is het bijna gestopt met regenen, tot we ons hotel zijn binnengestapt. Het begint opnieuw te gieten en te waaien, niet normaal. Als we ’s avonds op stap gaan om iets te eten, blijkt er zelfs een boom te zijn omgewaaid.
Eten doen we in Casa viejo del Rio, een restaurant op de eerste verdieping waar ooit het eerste hotel van Campeche was. Wanneer ze horen dat we van België zijn, komt een vriendelijke ober ons vertellen dat prinses Charlotte van België daar verbleef (ergens in de 19de eeuw). Het restaurant is prachtig gelegen en we eten op een overdekt balkon met zicht op de kathedraal. En ook het eten is bijzonder lekker (alleen bij Fran viel het wat tegen).
Morgen voormiddag kunnen we nog even op verkenning gaan, maar dan gaat het weer verder richting Palenque.