De reis gaat vandaag opnieuw noordwaarts, over het Făgărăsangebergte via een weg die -heel origineel- de Transfăgărăsan wordt genoemd. We beginnen zeer op het gemak, over het vlakke platteland rond Piteşti. Leuke huizen, mooie tuinen, velden in volle glorie, …het kan niet op. Vanaf Curtea de Argeş begint het echte werk. Eerst geleidelijk aan, met… Lees verder Over the top (2)

Met pijn in het hart verlaten we Sinaia, klaar voor een nieuw avontuur. Onze eindbestemming is Piteşti, maar we maken een ommetje via Bran, want daar woont Dracula. Als we vertrekken, begint het meer en meer te overtrekken, en we verlaten de Karpaten met een grijze lucht. Het eerste deel is dezelfde weg als waarlangs… Lees verder Op bezoek bij Dracula

Maandag = wandeldag. Aangezien we in de serieuze bergen zitten én aangezien we absoluut niet gewoon zijn om in de bergen te wandelen, kom ik met een ingenieus plan. We nemen de ‘gondola’ naar 1400 m en gaan daar wandelen. Hans bekijkt het wat argwanend (hoogtevrees, weetjewel), maar gaat akkoord. Het is 45 min stappen… Lees verder Over the top

Gisterenavond ineens weer groot alarm op onze gsm: er was een beer gesignaleerd in de buurt van het casino en iedereen werd verzocht daar weg te blijven. Zondag, cultuurdag. En dat mag je letterlijk nemen. We verblijven op het vroegere koninklijke domein, waar zich behalve de paardenstallen nog een tiental villa’s bevinden en twee kastelen:… Lees verder Van Peles en Pelisor

Vandaag opnieuw een ‘reisdag’. We laten het superrustige Barcuţ en rijden naar Sinaia, een stad aan de voet van het Bucegigebergte. Onze eerste halte is Făgărăs, aan de voet van het Făgărăsangebergte.  We rijden de stad binnen en botsen op de cetatea, zeg maar versterkte burcht. Vijfhoekig, omringd met water en behoorlijk indrukwekkend. Die gaan… Lees verder De parel van de Karpaten

De traditionele maaltijd gisterenavond was verrassend lekker en onverwacht licht: we kregen een groente-juliennesoepje en een risotto met pompoen en kip. Het heeft gesmaakt! Vanmorgen hebben we even overlegd wat we zouden doen: Fagaras of Rupea. De keuze viel op een bezoek aan het fort van Rupea. We waren daar gisteren even langs geweest om… Lees verder A fortress a day keeps the doctor away

Vanochtend vroeg uit de veren en na een traditioneel (en dus voedzaam) ontbijt gaan we op pad. Eerst een korte verkenningsronde doorheen Barcuţ. (Barkoets). Het is een dorp zoals we er intussen al veel doorgereden zijn: één brede hoofdweg, een grasstrook langs de kanten en daarachter grote pastelkleurige huizen met poort. Aangezien we onze plannen… Lees verder Wittekerke

Voor we gisteren vertrokken naar het restaurant (Prince Hunter, precies het kasteel van Dracula) begint mijn gsm ineens een snerpend geluid te maken. Geen idee waar het vandaan komt en op mijn scherm verschijnt de mededeling ‘celuitzending’. Als ik erop klik, zie ik dat het een soort BE-alert is op zijn Roemeens, met een waarschuwing… Lees verder Casa Marta (of was het Casa Marta?)

Gisteren toch weer het een en ander beleefd in het restaurant (hetzelfde dat ons zondag naar huis stuurde). Eerst wel heel lekker gegeten, dat wel. De bediening was niet heel vriendelijk, maar de doorsnee Roemeen komt eerder stuurs over, dus dat verwondert ons al niet meer. Hans bestelde -uiteraard- een dessert, maar dat kwam niet.… Lees verder Cheile Turdii (de kloof van Turda)

Na een stevig ontbijt zijn we helemaal klaar voor de dag. We doen een babbeltje met Michaela, onze gastvrouw, en laten ons leiden door de tips die ze geeft. Ze stuurt ons de bergen in, naar een plek waar vooral Hongaarse Roemenen (of zijn het Roemeense Hongaren) van oudsher hun stek hebben. Na een prachtige… Lees verder Magyaars Roemenië