Salt Lake city ligt alweer achter ons. We zijn nog eens zo’n 350 km zuidelijker gereisd vandaag. De route was weer meer dan de moeite.

Als je naar Salt Lake City komt, dan moet je toch op z’n minst die Salt Lake gezien hebben. Het meer ligt maar een paar mijl buiten de stad, dus op een kwartiertje zien we het al liggen.

Vanmorgen vertrokken in Montana, dwars door Idaho gereden om uiteindelijk aan te komen in Salt Lake City, Utah. Je kan het al raden: we hebben vooral in de wagen gezeten, zo’n 600 km lang.

Vanaf vandaag kunnen we spreken van BY en AY(before Yellowstone en after Yellowstone). Het is een park dat je van je sokken blaast. Het is er SPEC-TA-CU-LAIR  mooi!

Vannacht heerlijk geslapen, mét een dekentje. De lucht vanmorgen was knisperend fris, een heel verschil met de woestijnlucht van ervoor. Eerst nog wat boodschappen doen in Jackson.

Vandaag stond een lange rit op het programma: toch zo’n 460 km.  Langs een Highway, wel te verstaan, maar daar moet je je vooral niet teveel bij voorstellen: een tweevaksbaan in om het even welke Vlaamse gemeente is minstens even breed.

On the road again! We moeten vandaag zo’n 360 km afleggen, tot in Vernal in het noorden van Utah. Hierbij gaan we even de grens over met Colorado, zodat we nu officieel kunnen zeggen dat we daar ook (eventjes) geweest zijn.

Sander is jarig vandaag. Het wordt dus een dagje op zijn maat, het is te zeggen, redelijk ‘laid back’.

Gisterenavond nog iets bizars beleefd. Het ene moment genieten we van een zonnige avond met prachtig uitzicht op de bergen, het volgende moment lijkt het een mistige winterdag in België.