Onze allerlaatste dag New York, daar willen we het uiterste uithalen. We vertrekken dus al redelijk vroeg voor een rondvaart rond Manhattan. Een gedroomde afsluiter: we kunnen nog eens alle highlights van de stad bewonderen vanop het water en die paar bezienswaardigheden waar we niet aan toegekomen waren (Brooklyn Bridge, het VN-hoofdkwartier,…) passeren op die manier toch nog de revue.
Om half een stappen we van de boot, lekker uitgewaaid. Snel de sauna (sorry, de metro) in, een hapje eten in de ‘fast slow food’ naast het hotel en om half drie pikt de shuttle ons op om ons naar de luchthaven te brengen. Onze Latino chauffeur moet nog een paar andere klanten oppikken, maar één dame komt niet opdagen. Hij schiet daarbij in een Spaanse colère, maar na een paar vergeefse stops en wachttijden rijdt hij ons toch naar de luchthaven.
Het inchecken verloopt zeer vlot. En met tien minuutjes vertraging kunnen we boarden. Om half acht kunnen we zoals voorzien vertrekken. Helaas, een onweer besluit lelijk huis te houden boven New York. JFK zelf ontsnapt eraan, maar de naburige luchthaven zit er midden in. De vliegtuigen kunnen daar niet landen en worden omgeleid naar Kennedy Airport, met alle gevolgen van dien. Binnen de kortste keren ontstaat er een ‘vliegtuigindigestie’ waardoor het luchtverkeer volledig vast komt te zitten. Er zit niets anders op dan onze beurt af te wachten: we vertrekken met 1u 40min vertraging.
De vlucht zelf verloopt vlot al hebben we een paar keer stevige turbulentie en een paar luchtzakken. In Zaventem staat onze chauffeur ons al op te wachten en om half 12 worden we keurig thuis afgezet.
We hebben drie weken lang genoten van elk moment, elke ervaring. Hopelijk hebben jullie er ook iets aan gehad. Wat ons vooral bij blijft, is dat Amerika een land is van extremen: de bergen zijn extreem hoog, de canyons extreem diep, de zee extreem blauw, de landschappen extreem uitgestrekt, de mensen extreem vriendelijk, de chauffeurs extreem gedisciplineerd,… en ga zo maar door.
Hebben jullie zin gekregen om zelf te gaan?
Hieronder een paar weetjes:
Voor de cijferliefhebbers:
– We vlogen bijna 40 000 km
– We reden in 11 dagen zo’n 4150 km
– De laagste temperatuur (San Francisco) was ongeveer 12°C
– De hoogste temperatuur (Palm Springs, Laughlin, Las Vegas) lag rond 48°C
Wist je dat…
-toiletten in de VS een stuk lager hangen dan bij ons? De gemiddelde toiletpot kwam tot halfweg onze kuit;
-het toiletpapier anders verdeeld is. In plaats van rechthoekige velletjes in de lengte, zijn ze hier in de breedte.;
-de zeep uit de zeepdispenser hier al klaar als schuim uit de verdeler komt;
-je de toiletdeur sluit door het slot open te draaien en andersom;
-bijna alle drankjes refills zijn: met een beker kan je dus onbeperkt blijven drinken;
-je altijd bij elke maaltijd, zelfs bij het ontbijt, een groot glas ijsgekoeld water krijgt, gratis en voor niks
-alle leidingwater enorm naar chloor smaakt
-Amerikanen zeer hartelijk zijn, soms zelfs op het enge af naar onze maatstaven
-je als buitenlander 10% korting krijgt bij Macy’s
-de porties op restaurant vaak zeer groot zijn, maar dat niemand opkijkt als je besluit een schotel te delen
-alle prijzen in Amerika netto prijzen zijn, dus zonder taksen. Die worden er pas aan de kassa bijgerekend en variëren naargelang de produkten
-je alles kan betalen met creditkaart, zelfs voor een paar dollar in een drankautomaat
-je verwacht wordt ‘tips’ te geven, fooien dus: de percentages variëren naargelang de dienst die aangeboden wordt
-je bijna overal stokbrood vindt in de supermarkten, het enige brood dat eetbaar is zonder toasten. De prijs is wel abnormaal hoog, maar het brood is lekker
-je ‘lemonade’ kan drinken met 0% limoensap en zonder suiker!?
-jellybeans geliefde snoepjes zijn: ze bestaan in de meest waanzinnige smaken en kleuren en zijn vaak niet zo erg lekker
-Amerikanen gek zijn op ‘cinnamon’, kaneel dus. Ze mengen het door alles en nog wat, het resultaat is soms twijfelachtig
