Om 8 uur zitten we weer fris en monter aan het ontbijt. Hoewel we de enige vaste waarden zijn, is het opnieuw een Europees onderonsje: een gezin van vijf uit Denemarken en een koppel uit Aix-en-Provence. We nemen afscheid van ons madam en vertrekken naar Jasper.
Jasper ligt midden in Jasper National Park, een van de mooiste parken van Canada. We zijn benieuwd. Het weer laat het opnieuw met momenten wat afweten (we krijgen met regelmaat een stortbui over ons heen), maar gelukkig zijn er ook zonnige periodes en de temperaturen vallen nogal mee. We zijn trouwens al goed aangepast aan het weer hier: we kunnen aan de tint grijs van de wolken al redelijk inschatten wat het wordt: gewoon wat dreigen of echte neerslag. Bij 17 ° halen we T-shirt en korte broek boven en vanaf 20° moet de airco aan.
De hele rit is een 300 km lange postkaart. We rijden van het ene adembenemende landschap naar het andere. Alleen de hoge toppen krijgen we niet te zien: die zitten in de wolken.
Onze eerste stop is een tankbeurt: we nemen gewoon het eerste pompstation dat we tegenkomen, want veel zijn er in deze streek niet. Het mannetje dat onze auto voltankt, lijkt zo weggelopen uit een griezelfilm met psychopaten. Snel verder dan maar.
Het eerste echte dorpje dat we tegenkomen is Blue River (gesticht in 1912). Het klinkt mooi, maar stelt niet zoveel voor: een dertigtal houten huisjes en een winkeltje. De moeite van het stoppen niet waard.
Daarna bereiken we Valemount. Dit keer wel een stadje dat er aantrekkelijk uitziet: we vinden zowaar een winkel waar we inkopen kunnen doen en een terrasje voor een kop koffie en gratis wifi. Op geregelde tijdstippen klinkt de stoomfluit van de trein door het dal. De overwegen hebben geen slagbomen, maar door die toeter een paar keer te laten klinken, weet iedereen dat de trein eraan komt. Het heeft zeker zijn charme, maar we zijn toch blij dat dat in Gentbrugge niet de gewoonte is.
Opnieuw onderweg komen we aan Mount Robson, de hoogste berg van de Rocky Mountains, meer dan 4000 meter hoog. Het moet een fantastisch zicht zijn, helaas zien we enkel de voet, met dank aan de wolken.
Gelukkig is er ook veel moois dat we wel te zien krijgen: prachtige meren, woest kolkende rivieren, bossen in wel duizend tinten groen,.. Er zijn zelfs uitzonderlijk mooi gelegen wc-hokjes!
Als we net Jasper National Park binnenrijden, zitten er aan de kant van de weg gewoon twee elks (wapiti’s, een heel groot soort hert) rustig te herkauwen en langzaam hun kop te draaien alsof ze dagelijks fotoshoots doen.
Jasper blijkt een sympathiek stadje te zijn met een paar winkeltjes, een park, een toeristische dienst die op volle toeren draait en een mix van woonhuizen en hotels. Als we te voet de omgeving verkennen, worden we verrast door (alweer) een regenbui, maar dit keer een die niet meer stopt. We zijn dan maar iets gaan eten en besluiten er een luie avond van te maken.
