Pizza in Pisa

Vanmorgen zijn we wat vroeger opgestaan. Het is zalig van temperatuur en het blijft meestal te doen tot een uur of 10. Daarna swingen de temperaturen de pan uit. We trekken eerst met pak en zak (en zwemgerief) naar de wagen. In Lucca kan je als toerist niet blijven staan met de wagen, tenzij op een betaalparking waar altijd te weinig plaats is. Het kan echter wel gratis net buiten de wallen. Dat verklaart waarom we eerst een kwartiertje moeten stappen vooraleer we echt kunnen vertrekken.

Het rijden langs gewone banen heeft ons intussen geleerd dat de autosnelweg vaak veel sneller is: het wordt dus de snelle weg naar Pisa. Ook wat betreft parkeren hebben we al heel wat bijgeleerd: we rijden niet naar de toeristenparking, maar parkeren ons gewoon op de parking van een grootwarenhuis dat toch iets dichter bij het centrum ligt. En die winkel heeft of een heel internationaal publiek –we staan naast een Duitse en een Spaanse wagen- of er zijn nog toeristen die dat doen. Het centrum vinden is geen probleem: je volgt gewoon de horden toeristen die met busladingen tegelijk worden gedropt. De zin om te gaan kijken, zakt al een beetje weg: te warm, te veel volk, te druk. We stappen toch maar verder tot we de oude omwalling bereiken (schaduw!!!) en als we dan de poort doorstappen… staan we gewoonweg versteld: het ene imposante gebouw na het andere, met helemaal achteraan de toren. Waaaw, dat is toch wel indrukwekkend. Op het grasveld rond de toren staan honderden mensen in alle mogelijke posities voor die ene originele foto waarbij ze de toren duwen of tegenhouden. Daar moeten wij toch ook gewoon gaan tussen staan.

De toren bezoeken kan pas drie uur later, daar willen we niet op wachten, en de kathedraal is gratis, maar ook daarvoor moet je in de rij staan om een (gratis) ticket af te halen. Gezien de loden hitte en het feit dat je nergens in de schaduw kan aanschuiven, houden we het ook maar bij de buitenkant. Iedereen heeft intussen honger. Op zoek dus naar een plaats om iets te eten. Het criterium: er moet airco zijn. En pizza, want Sander wil een pizza eten in Pisa.

Na het eten, twijfelen we even of we de stad zelf nog intrekken, maar een hoge dosis Toscaanse stadjes de laatste dagen en de brandende zon doen ons kiezen voor de kust. We rijden nog een tiental kilometer verder tot in Porto di Pisa (de haven van Pisa, zeg maar) waar we een klein stukje zandstrand en een door rotsblokken afgezette, ondiepe baai vinden. Perfect om in af te koelen.

In de vooravond komen we uit het water, koelen we nog wat verder of met een heerlijke gelato, en dan terug naar Lucca. Daar gaan we vanavond picknicken in onze eigen tuin. En dan straks… misschien nog even de stad in voor een laatste Spritz, want morgen trekken we wat meer naar het noorden.