Ons verblijf in Il Grifone di Cortona zit er op. Het was een zeer aangenaam appartementje met een reusachtige tuin en een prima zwembad, maar het was er wel heel warm om te slapen en er waren ontzettend veel insecten. Gelukkig zorgde Patrizia voor ventilatoren, waardoor het allemaal nog meeviel.
Vandaag op weg naar Lucca, maar met een paar omwegjes. Eerst en vooral Siena: dat ligt perfect op onze weg, dus daar kunnen we niet anders dan eens halt houden. Magnifiek mooi, het ene indrukwekkende gebouw na het andere, smalle straatjes, gezelligheid, veel volk en buitengewoon heet. We hebben vandaag de kaap van de 40 graden bereikt (in de schaduw) en dat is heeeeet. Het is dus kwestie van energie doseren, veel drinken, traag stappen en de schaduw opzoeken.
Na de middag rijden we verder. Onze volgende stopplaats in Monteriggioni. Het is een dorp waar Sander graag naartoe wou, omdat hij dat kende uit Assassin’s Creed. Zo gezegd, zo gedaan. We verlaten onze hoofdbaan en rijden een kleine 6 km verder naar Monteriggioni. Een ministadje, maar wel heel indrukwekkend, want volledig omwald met een hoge muur en talrijke torens. Er zijn hoop en al vier straten en een heleboel schattige huisjes en pleintjes, mooi, maar we hadden het snel gezien. Bovendien is het er zo warm dat de lucht bijna vloeibaar lijkt.
En dan door naar Lucca. Daar hebben we opnieuw een appartementje gehuurd, in de stad. Maria mailde ons dat ze ons zou opwachten en dat we een speciale toelating kregen om met de wagen tot aan het appartement te komen om onze bagage te lossen. Daarna moet de wagen weer weg uit het stadscentrum.
Lucca is ook best indrukwekkend van buitenaf. Volledig omwald en omringd door een boulevard met bomen. Er zijn een paar poorten waarlangs je de stad kan inrijden, en onze gps loodst ons naar het Piazza Santa Maria. Vandaar gaat het een aantal zeer smalle straatjes in, maar door het eenrichtingsverkeer komen we steeds weer op hetzelfde punt uit, en niet aan ons appartement. Hans oppert het lumineuze idee om Maria op te bellen en ons probleem uit te leggen. En zo komt ze ons halen met de fiets.
Van het appartement hadden we niet teveel verwacht. We dachten dat we alleen maar ontgoocheld konden zijn na Venetië. Niet dus. Het is zo mogelijk nog sjieker en ruimer dan het vorige. We hebben zelfs een terrasje, en het herenhuis waarin het gelegen is, heeft ook nog eens een tuin. We zijn dus weer met ons gat in de boter gevallen.
Snel even opfrissen (we zijn vandaag zowat gesmolten) en dan de stad in op zoek naar een restaurantje. De kinderen hebben honger, dus die stappen doelbewust op een restaurant af: een pizzeria met airco. Fantastisch om je lichaamstemperatuur stilaan weer op een gewoon peil te brengen.
’s Avonds dwalen we nog wat door de straatjes en over de pleintjes en pikken we nog een terrasje mee. De temperatuur daalt wel, maar slechts heel traag. Het wordt een warme nacht.
