Opnieuw een dag onderweg naar een nieuw logement. We hebben het maar gisteren vastgelegd en het ziet er super uit op foto, dus we zijn benieuwd of het overeenkomt met de realiteit.
Maar eerst dus een rit van zo’n 140 km, bijna 3 uur volgens de gps. We vertrekken met een vrolijk zonnetje en de temperatuur stijgt al snel tot een aangename 20 graden. De weg deden we een paar dagen geleden al in omgekeerde richting, van Kochkor naar Naryn. Nu rijden we de weg terug, maar een eindje voor Kochkor draaien we linksaf. Alweer indrukwekkende landschappen, het went nooit. En soms hebben we echt het gevoel door Amerika te rijden.
Onderweg installeren we ons aan de rand van de weg om te picknicken, nog eens met tafeltje en stoelen; we hebben bekijks bij de jeugd van het dorpje.
En dan weer verder. Tot dan is de weg fantastisch, spiksplinternieuw aangelegd, geen put of bobbel te bekennen. Maar als het te mooi lijkt om waar te zijn, dan is het meestal ook te mooi om waar te zijn. Na een tijdje zitten we weer volop in de wegenwerken, wat erop neerkomt dat er eigenlijk maar één rijstrook is voor de beide richtingen. Als er een tegenligger is, dan moet een van de twee – wij dus -aan de kant.
Bovendien zien we voor ons de lucht steeds donkerder worden, het lijkt wel of de nacht valt midden op de middag. De temperatuur valt opnieuw naar beneden en lijkt steken op een frisse 11 graden. En ja hoor, dan begint het ook nog eens stevig te regenen. Wanneer we het hotel bereiken, is de ergste stortbui gelukkig voorbij.
Het Kyzart Hotel is een echte verrassing: volledig gebouwd met natuurlijke materialen – hout, stro,klei,… en het resultaat mag er wezen.
Om onze spieren los te gooien gaan we nog even een dik uur wandelen, door de vallei tot aan het kerkhof in de verte. De begraafplaatsen zien er uit als kleine dorpen, met minimoskeetjes en gemetselde grafmonumenten.
Het weer is opnieuw uitgeklaard en de temperatuur gestegen tot een aangename hoogte. Het is volop genieten van de mooie omgeving en iedereen die we tegen komen groet ons met een vrolijk ‘hallo’ of ‘salaam’. Ze proberen vaak een praatje te maken, maar helaas is ons Russisch niet fenomenaal en hun Engels ook niet, dus het blijft bij mimiek en gebaren.
Terug in het hotel is er intussen een jong koppel uit Nederland aangekomen. Leuk om tijdens het eten een praatje te maken en wat reiservaringen uit te wisselen.