Van Naryn naar At Bashi en weer terug

Oorspronkelijk waren we van plan om naar Tash Rabat te gaan, een vrij goed bewaarde ruïne van een karavanserai. Het is een 100-tal km van Naryn, dus in theorie geen probleem. Alleen…de praktijk is anders, Google maps schat in dat we er 2u15 min gaan over rijden (en tot nu toe is het ons nog nooit gelukt in de voorspelde tijd), dus dat betekent 4 en een half uur rijden voor een al bij al vrij bescheiden  bezienswaardigheid.

We besluiten onze andere ritten toch ook nog eens te checken op haalbaarheid en komen tot de vaststelling dat de weg naar het yurtkamp waar we vanaf morgen logeren dezelfde weg is waar we twee dagen geleden zijn teruggekeerd wegens net iets te spannend. Bovendien moeten we terug langs dezelfde weg want we kunnen niet doorrijden. Dat is voor Hans wat veel van het goede, en voor mij ook want we spreken toch van een rit van bijna 6 uur. En dus is het herplannen geblazen. Wat een luxe om internet te hebben. We plannen het eerste deel alvast in de morgen en boeken een hotel bij Kyzart, niet al te ver van het Song Kul meer en rijden dan eerst naar At Bashi.

De weg ernaartoe is alweer spectaculair. Maar het stadje zelf stelt niet veel voor. Bovendien worden we voor het eerst geplaagd door allerlei insecten, iets wat we tot nu toe nog niet hadden meegemaakt. De rivier die in de lente duidelijk enorm breed is, stroomt nu nog maar zachtjes en er staan veel poelen met stilstaand water, een luilekkerland voor de muggen.

Er is vlakbij een citadel waar we ook een kijkje gaan nemen, maar ook dat stelt weinig voor. Het moet in een ver verleden bijzonder indrukwekkend geweest zijn want de restanten van de buitenmuren geven aan dat het bouwwerk gigantisch was, maar weer en wind reduceerden deze citadel tot een  fractie van wat het was. Er is ook een nieuw gebouwd museum, maar dat is helaas gesloten.

We rijden dan maar onverrichterzake terug en genieten van de uitzichten. Zo hebben we ook de tijd om de markt van Naryn te bezoeken, onze valiezen wat te herschikken en het verdere verloop van onze route te bekijken. Win win, zoals dat heet en een rustig dagje mag ook wel eens.
Na het avondmaal (samsa, een lokale specialiteit en alweer heel lekker) stelt Iza voor om naar ‘het panorama’ te gaan. We nemen haar mee in de wagen en ze loodst ons naar een uitkijkpunt boven de stad. In welke richting we ook kijken, het is prachtig in het licht van de ondergaande zon.