Dag 5: 10 juli -18 km
De dag ziet er grijs en regenachtig uit als we vertrekken, en er waait een stevige wind. Toch besluiten we om Frank De Boosere te vertrouwen, die een zo goed als droge namiddag voorspelt. En zo vertrekken we in een miezerig buitje aan de Mariagrot in Poelberg, nadat we daar onze picknick hebben opgegeten.
We lopen langs de Poelbergmolen en duiken bijna onmiddellijk het Meikensbos in, een natuurdomein van zo’n 50 ha, met bos, weiland, braakliggende stukken en een zaadboomgaard.
Een eind verder komen we terug om smalle plattelandsweggetjes die ons naar Aarsele brengen, waar de steenweg oversteken en een pad tussen de weilanden volgen. Via de Machariuswegel komen we na een drietal km aan in Wontergem.
Vandaag gaat het richting bos in de vallei van de Vondelbeek, en tenslotte komen we – na een wirwar aan kleine paadjes- aan in Grammene. Langs een oude vlasroterij bereiken we de Oude Leie. Langs de Leie, verstopt in het riet, loopt een pad dat ons een heel eind op weg zet richting Deinze. Het riet groeide soms wat overenthousiast, waardoor we af en toe het gevoel kregen ons een weg te banen door een tropische jungle.
Uiteindelijk verlaten we het natuurgebied van de Oude Leie vlakbij het Schipdonkkanaal en even verder stappen we het centrum van Deinze binnen.
Deboosere heeft woord gehouden: de zon is er doorgekomen en samen met het verkoelende briesje is het ideaal wandelweer van om en bij de 20 graden. We blijven droog, maar aangezien we de zonnecrème vergeten zijn en ik vorige keer, ondanks het grijze weer, verbrand was, ben ik verplicht de tocht uit te stappen met mijn trui helemaal dichtgeritst. En daarvoor was het eigenlijk net te warm.
Het is een heel mooie tocht, veel kleine paadjes, niet teveel straat. Enig minpuntje: we komen geen enkel cafeetje tegen dat open is.