18 juli. De zonsopgang is al even kleurrijk als de zonsondergang. Na het ontbijt zijn we weer onderweg: eerst de steile helling afkruipen, en dan richting Vingerklip, want dat is een rots die je kan bezoeken. Hij ligt op privéterrein, maar voor amper 15 dollar per persoon (net geen euro) mag je ernaartoe. Het kan perfect met de wagen, maar we zien eindelijk de kans om te gaan stappen, en dat laten we niet aan ons voorbij gaan: wandelschoenen aan en daar gaan we. Het is een wandelingetje van zo’n 20 minuten. Ter plekke kan je naar boven klimmen naar de voet van de Vingerklip. Het uitzicht is weer niet te beschrijven: je kan er zo een versie van de Lyon King opnemen. In een uurtje zijn we terug aan de wagen.
We besluiten op kaart verder te rijden langs de kleine wegen maar misrijden ons ergens (geen idee waar!) waardoor we effectief wel langs de kleine wegen rijden, maar ook zo’n 70 km onmweg maken, en langs onverharde zandwegen kan dat tellen. Het was gelukkig wel een hele mooie weg.
Uiteindelijk komen we toch uit op de grote weg naar Khorixas en komen we wat sneller vooruit. Op naar Madisa Camp dan maar. Het vraagt heel veel overtuigingskracht om er te komen, de weg is werkelijk abominabel de laatste veertig km. Maar we komen er. Dit keer geen chique lodge, wel een safaritent midden in de woestijn, tegen een rotsformatie aan. Maar…met een unieke badkamer: die ligt buiten, achter onze tent, tussen de enorme rotsen. Grappig en origineel!
Omdat we nog wat beweging willen, kiezen we een rots uit in de verte en wandelen er door de woestijn in rechte lijn naartoe. Daar kunnen we niet nalaten even te gaan kijken wat er aan de andere kant ligt: verrassing, nog meer rotsen en woestijn….
Een uurtje later zijn we terug aan onze tent en zoeken we met boek en computer de schaduw op. Straks nog een klimmetje naar boven om naar de zonsondergang te kijken en dan nog iets eten.
En dan… 9 o’clock is farmer’s midnight, zeggen ze hier. Het moet gezegd: elke dag voor zonsondergang op zorgt ervoor dat we elke avond tussen half 9 en half 10 uitgeteld ons bed opzoeken. Dat zal vandaag niet anders zijn.
