De laatste etappe van onze reis begint vandaag. We rijden naar Ciudad de Mexico, waar we de auto’s afzetten aan de luchthaven. We blijven nog 4 dagen in de hoofdstad: te weinig om alles te verkennen, maar genoeg om de stad te ontdekken.
Eerst gaan we samen ontbijten in Bakery Café, een gezellig bakkerijtje waar je iets kan eten. En dan snel de auto’s inladen en weg zijn we.
We rijden eerst naar Cholula, een dorpje vlakbij Puebla waar de grootste piramide ter wereld werd gebouwd. De site is inderdaad indrukwekkend. In de periode van het jaar 0 tot ergens in de 16de eeuw werd telkens verder gebouwd aan de piramide. In de loop van de jaren dat ze werd verlaten, werd ze echter bedekt met een laag aarde en overwoekerd door planten. Resultaat: er is een deel al opgegraven, maar het meeste ligt nog begraven onder een enorme heuvel, waar bovenop ook nog eens een kerk werd gebouwd door de Spanjaarden ter ere van “la virgen de los remedios”. Zo wilden ze de inheemse godsdiensten laten overheersen door het katholicisme.
Naast de archeologische site is een volksfeest aan de gang, waarbij een fluitspeler hoog in de lucht zit, omringd door een viertal mannen die zich dan langs een touw naar beneden laten rollen en rondgedraaid worden. Heel indrukwekkend.
Daarna klimmen we tot helemaal op de top van de heuvel naar de Spaanse kerk. Het zicht rondom op Cholula en Puebla is spectaculair.
Wanneer we opnieuw vertrekken, richting hoofdstad deze keer, geeft de gps aan dat het slechts 1u50 min rijden is. Maar zoals wel vaker het geval in Mexico, komt daar dan toch weer iets tussen. Op een bepaald moment krijgen we in de bergen een waarschuwingsbord te zien met daarop ‘opgelet: hagel’. En vanaf dan begint de file. Even later begint het ook nog eens te regenen. Verderop liggen zelfs dikke pakken sneeuw of hagel in het gras. En een vrachtwagen is van de weg geraakt, en versperde daardoor de rijvakken.
Na het ongeluk gaat het weer wat vlotter tot we Mexico Stad bereiken. En daar is het een heuse heksenketel. Er wonen 21 miljoen mensen in de stad, dus dat geeft al een idee van het aantal wagens dat zijn weg door de stad zoekt. Uiteindelijk komen we aan bij Hertz om de wagen terug te brengen. En dan begint de hele rompslomp opnieuw, net zoals de eerste dag in Cancun. Alleen zijn we nu iets beter uitgeslapen. Het bedrag op de factuur klopt niet met wat we hebben betaald (we zouden nog zo’n 35 euro moeten bijbetalen). We wisten dat het bedrag niet klopte, maar alles was wel degelijk betaald. Alleen konden ze bij het afhalen van de wagen het bedrag om een of andere reden niet aapassen in het systeem. Gelukkig had de persoon die ons verhuurcontract in orde maakte in Cancun, een opmerking geplaatst waaruit bleek dat we inderdaad alles hadden betaald. Maar zolang het bedrag in Cancun niet was aangepast, kon het dossier in Mexico niet worden afgesloten. Gevolg: we hebben zo’n half uur met al onze bagage op het voetpad aan het verhuurbedrijf gestaan, maar uiteindelijk is alles opgelost geraakt.
Op naar ons appartement in de wijk Condesa. Het internet had ons geleerd dat Uber een veilige manier was om je door de stad te laten rijden. Zo gezegd, zo gedaan. Ruben had de app op zijn telefoon en zo konden we een wagen bestellen waar we met z’n allen in konden. Een 40-tal minuten later staan we aan ons appartement.
Dat is opnieuw een aangename verrassing: een ruime keuken, living en zithoek, drie slaapkamers en twee badkamers. In een gebouw met een portier én een lift!
Vlakbij is een miniWalmart, waar we snel nog wat ontbijtgerief kopen en dan op naar een niet-Mexicaans restaurant. We hebben het een beetje gehad met de tortilla’s. Zo komen we bij Pasta Comedia terecht: 3000 reviews en een score van 4,9/5 . Het heeft gesmaakt!!