Bishkek, we komen eraan

Om 11u komt Fran ons oppikken en gaat het richting vliegveld. We vliegen eerst naar Istanbul,  een vlucht van zo een 3u30 min en na een lange tussenstop verder naar Bishkek, nog eens een kleine 5 u. De tussenstop in Istanboel gaat snel voorbij, want er is superveel te zien.

De nachtvlucht naar Kirgizië verloopt ook vlotjes. Ik slaap als een roosje, alleen onderbroken om 1u30 (Belgische tijd) om risotto met rundvlees te eten en om 3u nog eens voor een broodje met kaas en groene pepers als ontbijt.
We landen om 8u30 plaatselijke tijd, 4u later dan in België. We kopen in de luchthaven meteen een simkaartje voor een maand onbeperkt internet (15 euro). Nu hopen dat we regelmatig ontvangst hebben…
Wanneer we de valiezen hebben opgepikt staat Sergey met een naambordje op ons te wachten om ons naar onze wagen te brengen: een grote Lexus 470, met een enorme koffer en hoog op de wielen. ( perfect geregeld door onze buurvrouw Sophie Travel Expert, net als de vluchten trouwens)
En dan begint het avontuur echt. Dankzij ons simkaartje kunnen we Waze gebruiken. Het adres wordt herkend, oef, tot daar alles goed. We beginnen te rijden en dookruisen de hoofdstad in alle richtingen.

Als we onze bestemming hebben bereikt aan een aardeweg weten we meteen hoe laat het is : we zitten fout. Er zijn blijkbaar meerdere straten met dezelfde naam en we hebben fout gegokt. Dan maar de naam van het hotel invoeren…en zo hebben we meer geluk.
Rond 11u bereiken we ons hotel. We hadden de kamer de nacht tevoren al geboekt om meteen -met airco, het is heet- een paar uur te kunnen slapen. De wekker staat om 15u.
Wanneer we wakker worden wil ik mij e-reader nemen en blijkt die niet in de tas te zitten. Oh, nee, ben ik die vergeten? Ik ben er het hart van in : het was een cadeau van Hans, met een mooie rode leren hoes, en er staan een honderdtal boeken op… Nu moet ik drie weken doorkomen met een dwarsligger die ik altijd meeneem als backup: wie me kent weet hoe erg dat is.
Bovendien krijgen we de koffer van de auto niet open. Bij het aankomen hebben we er niet al te veel tijd aan besteed, we wilden alleen maar slapen. Maar na het dutje snakken we naar een douche  en verse kleren. Terwijl Hans zich beneden op de auto concentreert, doe ik een laatste poging om de handbagage leeg te halen, op zoek naar mijn e-reader. En dan valt me op dat ook het fototoestel nergens te vinden is.  Ik ben nog nooit zo blij geweest dat we bestolen waren. Hoe jammer ook, het is tenminste niet mijn fout dat ik mijn e-reader kwijt ben. En gelukkig heb ik een gsm die goede foto’s neemt…
Uiteindelijk komt Sergey van de auto ons uit de nood helpen voor de koffer: probleem opgelost. We kunnen douchen, verse kleren aantrekken en op stap gaan.
We vragen beneden aan de balie waar we eventueel wat water kunnen kopen. Ze kijken ons verdwaasd aan en wijzen naar het gebouw ernaast. Ons hotel lag naast een minisupermarktje, maar aangezien alle opschriften hier in cyrillische lettertekens zijn, hadden we dat helemaal niet door!
En dan trekken we de stad in : die is verbazend luchtig. Veel grote pleinen met reusachtige standbeelden, veel parken, heel veel groen,… Heel veel is er niet te zien, maar het is best aangenaam wandelen.

Intussen is het al zeven uur, dus we keren maar terug naar het hotel om daar iets te eten. Het restaurant ligt op de 8ste verdieping, dus we worden getrakteerd op een prachtig zicht op het hooggebergte in het Zuiden.

Het eten is eenvoudig, maar lekker en bovendien ook echt goedkoop. We sluiten vandaag extra vroeg af want ons nachtje op het vliegtuig hangt er nog een beetje in en morgen wacht er weer een dag!