Onze voorlaatste dag ‘on the road’. We slapen uit en worden om acht uur met de wekker wakker. Dat is even geleden. Eerst dachten we er een rustdag van te maken, maar het kriebelt te erg om de omgeving te verkennen en dus vertrekken we rond 10 uur richting het dichtstbije stadje Omaruru. Dat ligt op 45 km van Ai Aiba (onze lodge). Helaas, de weg ligt er abominabel bij en slingert zich bovendien tussen en over de bergen, dus we rijden er bijna anderhalf uur over. Gelukkig maakt het prachtige landschap veel goed
Omaruru is een levendig stadje, veel mensen, veel winkels, enkele pompstations, een beetje op zijn Amerikaans. We rijden er eens door, maar vinden niets dat echt het bezoeken waard is, en zo staat het ook beschreven in onze gids.
Op naar de volgende stad: Karibib. Daar zou – althans volgens onze reisgids – wel het een en ander te zien zijn. Alleen… dat valt dik tegen. Het toeristisch centrum, waar je volgens de beschrijving ook terecht kunt voor allerhande handwerk, is gesloten. Er is een supermarkt en een pompstation en ook wel wat volk op straat, maar verder niets te beleven. We vinden er wel belegde sandwiches. Voor het eerst in drie weken eten we ‘s middags iets anders dan brood en (smeer)kaas of rookworst. Donkerbruin brood, met kaas, sla, tomaat en hespenworst. Het smaakt!
Nog wat verder ligt Osakos. Ook daar, jammer genoeg, niets te bezoeken of te beleven. We besluiten dan maar om terug te keren naar de lodge, maar via een andere en veel kortere weg, al gaat die dan weer over kleine wegen. Maar we hebben geluk. Dit deel van de route is duidelijk nog niet zo lang geleden effen getrokken, dus dat scheelt in snelheid en tijd.
We zijn ruim op tijd voor een ‘nature drive’ waarvoor we ons gisteren hadden opgegeven. We willen nog een keer in een open jeep rondgereden worden. Iets voor half vijf moeten we ons melden aan de receptie. Daar is niemand te zien, dus na een tijdje spreken we iemand aan, die ons verbijsterd aankijkt. De drives vertrekken om vier uur. En toch zijn we zeker dat de gids een verkeerd uur heeft gegeven gisteren. We missen ons zelden als het over cijfers gaat. Het meisje biedt aan om de wagen terug te roepen, maar zo erg vinden we het nu ook weer niet. We installeren ons met koffie en gebak aan het zwembad en gebruiken de tijd tot het avondeten om wat te luieren. Zaaaaaaalig!
