Vorig jaar reden we ook al rond in Etosha, maar veel te kort naar onze zin. En dus keren we dit jaar nog eens terug. We vertrekken vanuit de lodge naar de Von Lindquist Gate in Namutoni.
We kopen een plan van het park in een goed verstopt souvenirwinkeltje en gaan op tocht. We rijden van waterput naar waterput en dat loont: we zien reusachtige olifanten, tientallen giraffen, een ‘red hartebeest’, honderden zebra’s, gnoe’s, kudu’s, impala’s, en wel duizend springbokken, en dat alles in een adembenemend mooi decor.
Etosha is een van de grootste en oudste natuurparken van Zuidelijk Afrika. Het werd opgericht in 1907 en is 22 270 vierkante km groot!!!!! (ter vergelijking: België is 30 650 vierkante km). Het bestaat uit een enorme zoutpan, omgeven door bushveld.
Dat alles samen levert eindeloze en adembenemende vergezichten op. Alleen al de manier waarop je olifanten van kilometers ver ziet komen aanwandelen, is niet te bevatten.
Rond 16 uur vatten we post aan een drinkput: en jawel, de ene kudde na de andere komt langs om te drinken. Op een gegeven moment staan er acht giraffen tegelijk te drinken. Een heel grappig zicht, trouwens, want ze moeten met hun voorste poten een soort grand écart uitvoeren om met hun mond aan het water te kunnen.
Maar wat ik hier ook schrijf, Etosha is niet in woorden te vatten, je zou de foto’s moeten zien. Helaas, die zullen voor later zijn, als we wel eens goed internet hebben.