Om 7 uur vanmorgen werd ik met deze historische woorden gewekt. De kans dat dit nog vaak gebeurt, is eerder aan de kleine kant, vermoed ik. Enfin, intussen zit onze laatste roadtripdag er op. We reden de laatste 320 km tot Windhoek, dwars door de Kalahariwoestijn en door een langgerekt savannegebied, met de laatste springbokken, aardvarkens en struisvogels.
Rond 14 uur zijn we al in Montebello Guesthouse. We vragen aan onze gastvrouw om een taxi te bellen die ons naar het centrum kan brengen waar we nog een paar uur op souvenirjacht gaan. Laston, zo heet onze chauffeur, pikt ons om kwart voor zes terug op en brengt ons naar een pizzeria, waar hij ons anderhalf uur later weer komt ophalen om ons naar huis te brengen. Zo’n chauffeur, een mens zou dat snel gewoon zijn.
Nu nog wat herinpakken en proberen nog wat blogteksten en foto’s op te laden, want hier hebben we eindelijk internet dat te doen is. En morgen, terug naar huis.
Wel een reisje om niet snel te vergeten. Breng maar wat foto’s mee op 10 augustus!
Wauw !!!…. prachtig…. wat een ervaring….. ik denk er aan ook eens zo’n vakantie te mogen beleven…. wie weet ?…. ciao ciao