Bibbergeld?

Gisterenavond het gekste avondmaal ooit meegemaakt. Dat er nergens verwarming is binnen, en dat mensen dus hun jas aanhouden op restaurant als het koud is, dat zijn we intussen wel gewoon. Maar dat er binnen een stormwind blaast, dat is iets nieuws. Het restaurant is eigenlijk gewoon een strooien afdak op poten, dat tegen de wind beschermt door er zeilen aan te hangen. Als die zeilen niet vasthangen, dan haalt dat natuurlijk niet veel uit. Het was een van onze kortste maaltijden.

Vannacht wakkert de wind verder aan: hij raast, giert en brult rond de guestfarm, alsof hij van plan is het hele gebouw steen voor steen af te breken. Het dak, dat bestaat uit metalen golfplaten, zit precies ergens een beetje los en kleppert dat het een lieve lust is.

Tegen de morgen worden we wakker door een keihard gekletter: het regent dat het giet. Niet alleen is dat een bijzonder fenomeen omdat we in de Namib zitten en er dus sowieso nauwelijks regen valt, maar bovendien is dit het droge seizoen. Het weer is de laatste drie weken al een beetje zijn kluts kwijt, aldus de locals, want er is veel wind en er zijn wolken En nu dus een stortbui die vier uur lang doorgaat alsof het einde van de wereld is aangebroken.

Wandelen zit er vandaag niet in. We rijden eerst naar Solitaire -voor al wie het boek Solitaire van Ton Van Der Lee gelezen heeft, het winkeltje staat er nog- en kopen daar een stukje gebak en drinken een tas koffie. Vandaar rijden we door richting Sesriem waar we morgen ook naartoe moeten, gewoon om iets te doen zonder buiten te moeten lopen, want het waait onwaarschijnlijk hard. We hotsen en botsen 70 km verder. Onderweg niets dan dramatische landschappen, en de wolken doen hun uiterste best om alles nog net dat tikkeltje specialer te maken. Als we in Sesriem aankomen, willen we graag een tas koffie drinken in de rest site en iets warms eten. Helaas, de stroom is uitgevallen: een koude salade dan maar.

Verder doorrijden mag niet, want er is een heuse zandstorm aan de gang en het park en de weg naar de Sossusvlei worden afgesloten. Geen paniek, wij keren morgen toch terug want onze volgende lodge ligt in Sesriem. Dan maar terug naar Solitaire waar we binnen schuilen voor de hevige stormwind. Het is eens iets anders.

 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *