Allemaal beestjes

Foto’s volgen!

De ochtendstond heeft goud in de mond, naar het schijnt, maar wie me een beetje kent, weet dat ik het niet zo begrepen heb op goud. En toch springen we vanmorgen gezwind uit ons bed om 5u20. We hebben namelijk een ‘morning game drive’ (ochtendsafari, dus) gereserveerd, maar daarvoor moeten we om 6u30 bij de buren zijn die zo’n 30 km verderop wonen (Mokuti Lodge). In onze lodge is het op zo’n ontieglijk vroeg uur al een drukte van jewelste en hoewel het ontbijt officieel pas begint vanaf 6 uur, staat alles al klaar. Een vriendelijke jongeman haalt een ontbijt dat voor ons werd klaargemaakt en ingepakt en om 10 voor 6 zijn we al op weg. We komen zo’n 5 minuutjes voor tijd aan in de lodge, waar men ons met een brede glimlach vertelt dat de game drive pas om 7 uur begint (Afrika, nietwaar). Maar we krijgen wel een tas koffie en iedereen komt een babbeltje met ons slaan!

Om 7 uur vertrekken we met onze gids Anna en nog een echtpaar met dochter uit Noorwegen. We krijgen gelukkig warme fleece capes om ons in te duffelen, want we zitten in een open jeep, een stuk hoger dan de chauffeur voor een goed zicht, en dus is het bibberen geblazen. Het park opent om 7 uur, maar vandaag pas om half 8. Ook dat is Afrika.

Maar wat een belevenis. We zijn nog maar goed op weg of Anna spot al een witte neushoorn met jong. Even verder een gevlekte hyena, wat zebra’s, een paar giraffen, springbokken, gnoes, wat jakhalzen,… noem maar op. En dan, last but not least, de koning van de savanne, een leeuw. Hij zit hooghartig verscholen in het lange gras met zicht op een drinkplaats. Zijn menu passeert voor zijn neus: eerst een kudde gnoes, dan een enorme kudde zebra’s, vervolgens twee giraffen… De leeuw is zonder madam op stap, dus moet hij het jachtwerk zelf doen. Helaas….hoewel hij met oneindig geduld rond de dieren heensluipt, is er altijd wel een die hem opmerkt en de anderen alarmeert. We slaan het schouwspel wel een uur lang gade, maar uiteindelijk blaast hij met de staart tussen de benen de aftocht.

Iets voor de middag zijn we terug en we rijden nu zelf terug naar het natuurpark. Het is een fenomenale omgeving. De natuur is zo mooi dat je de indruk krijgt dat het niet echt kan zijn. Het lijkt wel alsof alles daar door een fantastisch decorbouwer is neergezet, dieren incluis. Ineens zien we aan de horizon tien deinende giraffenhalzen achter de bomen. Even later wandelen ze gewoon een paar meter voor onze wagen voorbij. Springbokken en impala’s blijven midden op de weg staan en pas als ze ons een tijdje indringend hebben aangekeken, verwaardigen ze zich om heeeeeeeeel langzaam aan de kant te gaan.

En dan, eindelijk, het grootste landdier: een kudde met vier olifanten die in een soort indrukwekkende slow motion uit het landschap tevoorschijn schrijden en uiteindelijk vlak achter ons de weg oversteken. Het is zo mooi, een mens wordt er zowaar stil van.

Dit brengt onze big five status op 4/5: neushoorn, giraf, leeuw en olifant. Alleen de buffel ontbreekt nog in het rijtje, maar deze komt in Etosha niet voor. Maar naast die big five zit het park vol met de meest fantastische wezens. Nooit dieren gezien die eleganter zijn dan de vele soorten antilopen die we voorbij zagen huppelen.

Vanavond dan weer genoten vanuit de luie zetel met zicht op de drinkplaats bij de lodge en daarna de lekkerste en malste steak van mijn leven gegeten (en dat wil wat zeggen, want ik eet eigenlijk niet zo graag steak). En nu, snel ons bedje in, morgen is het weer vroeg dag.