Een drukke dag vandaag. We vertrekken al vroeg uit Ljubljana (half 10, een record voor ons) en rijden in één vlotte beweging door naar Postojna. Daar zijn de mooiste grotten van Europa te bezoeken. De reisgids waarschuwde ervoor dat het daar zeer druk kon zijn, want het is de meest bezochte natuurlijke attractie van Europa. Toch verloopt de weg ernaartoe bijzonder rustig. Misschien hielp het dat we niet voor de autosnelweg kozen, maar voor de binnenwegen. Zeer mooie binnenwegen, trouwens, die zich door een bijzonder heuvelachtig en groen landschap plooien.
Postojna ligt midden in het Karstgebied : een kalkstenen ondergrond dus, waar het water eeuwenlang duizenden holtes heeft in uitgesleten en opgelost. Als we aankomen bij Postojna Jama staan er al heel wat auto’s op de parking en de bezoekers blijven toestromen. We moeten kiezen of we alleen de grotten willen of een combinatie met en/of een tentoonstelling over karstverschijnselen, een soort grottenzoo waar je de levensvormen die voorkomen in de grot kan bewonderen en het kasteel van Predjama, het grootste grottenkasteel ter wereld. Ambitieus als we zijn gaan we voor de full option.
Aangezien we maar anderhalf uur na aankomst de grotten in kunnen, gaan we eerst het vivarium (de grottenzoo) verkennen. Er zijn een aantal aquaria/terraria in een gedeelte van de grot die maar mondjesmaat verlicht is. Daar leven troglobyten (of zo): dieren die volledig aangepast zijn aan het leven in het donker: blind, geen pigmentatie of vacht, rare beestjes. Een soort, de Proteus, komt enkel in dit deel van de wereld voor: lelijke roze salamanders die tot 35 cm lang worden. Ze kunnen 10 jaar zonder eten overleven, worden tot honderd jaar oud en kunnen zowel in het water als op het droge in leven blijven. Daarnaast zijn er grotkevers, grotspinnen, en zelfs grotgarnalen.
En dan is het tijd voor de grot. Eerst word je met een treintje tot 2,5 km diep de grot in gebracht. Een prachtige rit die wel iets wegheeft van een roetjsbaan, aangezien het treintje zich door smalle doorgangen slingert. Daarna gaat het gedurende 1,5 km te voet verder. Het is behoorlijk klimmen en dalen. Het hoogste punt ligt 60m onder het oppervlak, het laagste 120 m. We wandelen door het ene natuurwonder na het andere: zalen van 40 m hoog, met stalagmieten en -tieten in alle maten en modellen, de spaghettikamer, de witte kamer, de rode kamer, de concertzaal, … Het is fenomenaal!
Na de grotten wandelen we nog even door de karsttentoonstelling en dan op naar het kasteel van Predjama. De burcht is gebouwd tegen en in een rotswand. De rots en de onderliggende en achterliggende grotten maken integraal deel uit van het kasteel. Het was de burcht van Erasmus van Predjama, een soort Robin Hood die door de Habsburgers werd gezocht nadat hij een veldmaarschalk had vermoord. Ze probeerden de burcht te bezetten , maar hadden niet door dat Erasmus via een geheim gangenstelsel verbonden bleef met de buitenwereld en dus eindeloos over vers voedsel kon beschikken. De belegeraars daarentegen leden onophoudelijk honger. Met feestdagen gooide Erasmus dan vlees, fruit, … vanop zijn kasteelterras naar beneden of hij liet zijn bediende voedsel brengen naar het vijandelijk kamp.
Na meer dan een jaar bleek het kasteel niet te bezetten. Uiteindelijk werd Erasmus met een list gedood. Het toilet was de enige plaats waar de muren geen anderhalve meter dik waren. Toen Erasmus hoognodig moest, heeft een bediende als teken een kaars voor de venster geplaatst en Erasmus werd van het toilet gekogeld door een gigantische stenen kogel die er met een katapult op afgevuurd werd.
Het meest indrukwekkende deel van het kasteel is het eigenlijke grottengedeelte dat in tijden van nood van de rest van de burcht kon worden afgesloten door een ophaalbrug. Daar kon de kasteelheer zich met zijn hofhouding veilig in terugtrekken. Daar is ook nog steeds de trap die door het onderaardse gangenstelsel loopt en voor voedselbevoorrading kon zorgen in geval van bezetting.
Na al die bezoeken is het hoog tijd om onze nieuwe logeerplaats op te zoeken: de Lippizaner Lodge Guest House. Het blijkt een spiksplinternieuwe bed en breakfast te zijn die superdeluxe is ingericht. En het leukste van al: je kan er ’s avonds blijven eten.
Waww super foto’s!