Alweer een gloeiend hete dag: geen weer om lange bergtochten te ondernemen, alleen al de hoeveelheid benodigd drinkwater is zowat onmogelijk te dragen. We besluiten de koelte op te zoeken en de Vintgarkloof te bezoeken. Een langgerekte kloof van 1,6 km, uitgesleten door de rivier Radovna, die eindigt in de 16 m hoge Sum waterval. De foto’s die je online vindt, zijn prachtig: onze verwachtingen zijn dan ook hoog gespannen.
Een spannend ritje door smalle kronkelende weggetjes brengt ons naar de mooiste parking ooit: een alpenweide, omringd door bossen. Vandaar is het nog een kleine km steil bergaf naar de kloof zelf.
De kloof zelf is magnifiek. Langs de hele kloof is een houten wandelpad aangelegd dat boven de rivier zweeft. Bruggen zorgen ervoor dat je eens aan de ene, dan weer aan de andere kant van de rivier wandelt. Het water van de Radovna is bovendien zo turkoois als maar kan. En het is er (relatief) heerlijk koel. We wandelen van het ene spectaculaire zicht naar het andere en picknicken op de meest idyllische plaats die je je maar kan voorstellen.
Als we terug zijn aan de wagen (zo rond 15 uur) is het plan om naar Bled te rijden (om de mislukte foto’s iet of wat te compenseren). Helaas, het warme weer heeft er anders over beslist. Het begint met een paar druppels, maar al gauw volgen donder en bliksem en zitten we met een heus warmteonweer in de bergen. Richting Lesce dan maar: we profiteren ervan om snel nog wat boodschappen te doen en komen dan in een gietende stortbui aan bij het appartement. De temperatuur is op een kwartier tijd gezakt van 33 naar 17 (zaaaaalig!). Maar een uurtje later is al dat onweer alweer vergeten: stralende zon en weer 24 graden.
Als alles droog blijft, straks nog even met de fiets naar het nabijgelegen stadje, zoniet lekker lang aperitieven op ons (overdekt!) terrasje met een flesje Sloveense witte wijn. Er zijn ergere dingen.
