We zijn er officieel in geslaagd om drie nachten in Jasper te verblijven zonder ook maar een keer de omringende bergen te zien. Je moet het kunnen! Vanmorgen was het weer van dat: wolken tot bijna tegen straatniveau waardoor het reliëf meer leek op onze Ardennen dan op de Rocky Mountains (de Rockies, zoals ze ze hier liefkozend noemen).
Geen nood, we vertrekken naar andere oorden en het kan er alleen maar beter zijn. We vertrekken dus tussen de wolken, maar gelukkig trekken die almaar hoger en wordt het stilaan klaarder.
Sunwapta Falls wordt onze eerste stop: een waterval. Mooi, met veel geweld en gebruis. Maar we hebben er al veel gezien en dit is niet de mooiste. We wandelen even rond en rijden dan weer verder.
Het gaat richting Glacier Discovery Center: daar gaan we met speciale bussen tot midden op de Athabasca Gletsjer. Alleen al de rit tot aan de gletsjer is een avontuur. Eerst op een gewone bus, tot waar de weg niet geplaveid is. Daar stappen we over op speciale Ice Explorer bussen: enorme machines met reusachtige banden en speciale versnellingen waardoor ze grip krijgen op ijs en onwaarschijnlijke hellingen aankunnen. Een heel stuk van de weg heeft een helling van 33% en dat is echt wel stijl. En dan stap je af ergens midden op de Athabasca Gletsjer. Deze is zo’n km breed en ongeveer 5,5 km lang en maakt deel uit van het Columbia Icefield. 98% van de ijsmassa ligt echter aan de andere kant van de berg. Het is fantastisch!! Overal op de gletsjer lopen beekjes smeltwater waar je kan van drinken. We mogen slechts op een klein deel : rondlopen is gevaarlijk omdat er heel wat kloven zijn die je door de sneeuw niet altijd kan zien. Maar wat een ervaring!
Als we terugkomen van de excursie is het tijd om door te rijden. Het is al dik vijf uur en we moeten nog anderhalf uur rijden. Maar je hebt voortdurend zin om te stoppen en rond te kijken. De landschappen zijn onbeschrijflijk: zoveel ruimte. We rijden van Jasper naar Lake Louise de volledige Icefields Parkway af: 232 glorieuze km met niets dan landschap en natuur. En het blijft maar komen: voortdurend wisselt het uitzicht tussen ruwe, grauwe rotsen, ijs en gletsjers enerzijds en idyllische plaatjes met felblauwe meren en groene bossen anderzijds. Deze route wordt beschouwd als een van de mooiste autoroutes ter wereld, en wij hebben geen enkele reden om dat tegen te spreken.
Uiteindelijk komen we aan in Lake Louise, een toeristisch bergdorp met een fantastische ligging. En vooral, de zon schijnt, zodat we eindelijk eens rondom rond bergtoppen zien!
