Vandaag staat Jasper NP op het programma, of althans het noordoostelijke deel. Eerst rijden we naar Maligne Lake, een van de mooiste meren van het park. Dat is volgens ons heel moeilijk te beoordelen, want we zijn nog geen lelijke meren tegengekomen, maar soit…
En of het mooi is! De route ernaartoe bezorgt ons al een hoopje wildlife: een paar hertjes, eekhoorns, wapiti’s… noem maar op. We zijn al zo verwend dat we voor een ‘gewoon hertje’ onze camera al niet meer boven halen. We zagen er immers al heel wat, ook in Wells Gray, en zelfs eentje in de tuin van ons madam.
Het meer is inderdaad heel mooi, met een prachtig zicht op de bergen en een charmant boothuis uit de jaren ‘20 van de vorige eeuw. We besluiten om niet één grote wandeling te maken, maar onze dag te verdelen over twee kleinere. Hier kiezen we voor de Moose Lake Trail, amper 4 km, deels langs het meer, deels langs het bos. Doordat de begaanbaarheid van de paden niet zo wauw is (modder, rotsen, boomwortels, pittig reliëf) ben je daar al gauw een dik uur zoet mee. Ook hier zien we herten onderweg (White tail deers = witstaartherten?).
Na de wandeling picknicken we in het bos. We krijgen daar het gezelschap van een speelse eekhoorn die zich maar moeilijk laat fotograferen en een paar vogels die op dat vlak veel gewilliger zijn. Als het plots begint te druppelen, besluiten we verder te rijden naar onze volgend bestemming: de Maligne River Canyon. Daar kiezen we voor een wandeling tot aan de vijfde brug, zo’n 4,5 km. Het pad volgt de rivier die zich diep in de rotsen heeft uitgesneden en gaat bijzonder enthousiast op en neer. De wandeling duurt in totaal 2u, ook al omdat de uitzichten fenomenaal zijn, en we dus voortdurend blijven staan om naar het kolkende water te kijken dat zich met donderend geraas naar beneden stort.
Ook hier begint het te regenen, gelukkig net als we klaar zijn met onze wandeling. De auto in dan maar en op naar het volgende. Dat worden de Miette Hot Springs: het water komt hier aan de oppervlakte met een temperatuur van 54°. Men koelt het af tot 37 à 40 ° en daar kan je dus in baden. Als we aankomen is het aan het bliksemen boven de bergen en is het zwembad dicht, maar ze voorzien dat het weer open gaat van zodra het onweer voorbij is. We gaan dan maar eerst iets eten op de nabijgelegen camping en keren na het eten terug.
Het is fantastisch! Het is 11° (de baden bevinden zich hoog in de bergen, dus fris!) en na 10 minuten in het water moet je er gewoon uitkomen, zo warm heb je het. Rond het zwembad zitten overal mensen in nat badpak te puffen terwijl de redders met een dikke fleece aan duidelijk kou staan te lijden.
De weg terug is er een met de prachtigste vergezichten, net zoals de heenweg trouwens. Er zijn geen woorden om de grootsheid van het landschap te beschrijven: alles is zo wijds en wild en zonder mensen en groot. Je zou een overtreffender en een overtreffendste trap moeten hebben en dan nog zou je het landschap oneer aandoen. Het is gewoon te mooi voor woorden
Wij zijn halfweg de 13e, beetje te bakken in de zon, wat lezen, even rustig aan doen in Breb… en dus tijd om wat blog te lezen. Boeiend, fascinerend, prachtige beelden. Hier een landschap vol hooimijten en harkende Roemenen, met paard en kar…terug in de tijd. Alvast onze roemeense groeten en nog veel plezier, Kathy en Co.
Klinkt al even fascinerend, die harkende Roemenen. Geniet van het bakken in de zon, daar hebben wij jammer genoeg nog niet veel kans toe gehad. Maar bon, je kan niet alles hebben zeker? Geniet van jullie vakantie, groetjes aan iedereen en graag tot in Gentbrugge!