Vandaag tijd voor wat actie (vinden wij) en voor wat rust (vinden Ruben en Sander). Dat uit zich onmiddellijk in twee totaal verschillende dagplanningen: zwembad en luieren voor onze zonen, terwijl wij de bergen intrekken. Volgens Hans om geleidelijk aan wat wandelconditie op te doen. Dat “geleidelijk aan” is hier wel zeer relatief: we wandelen 4 uur lang, bij een temperatuur van om en bij de 35 graden in een brandende zon, door de Alpen – ook niet direct het meest vlakke gebied. Voor de rest, niets dan lof. Het is een prachtige streek. Volgens sommigen is Vorarlberg de mooiste regio van Oostenrijk zonder veel toeristen. En het klopt allemaal. Het is hier rustig, op een paar wandelaars na en de natuur is adembenemend mooi. Stoere bergtoppen met eeuwige sneeuw afgewisseld met sparrenbossen ( of zijn het dennen? ) en weiden vol bloemetjes of hoogtevreesvrije koeien (mét bel).
Gelukkig zijn er overal onderweg fonteintjes waar we onze waterfles kunnen vullen en onze petten kunnen natmaken, kwestie van het hoofd koel te houden. Als we rond half drie het hotel bereiken, is het ook voor ons zwembadtijd. Ha… vakantie, het kan echt zalig zijn!!! Vanavond nog eten op het panoramisch terras (ik citeer de brochure van het hotel, maar er is niks overdreven) en morgen weer verder… naar Italië.
