Opnieuw een zeer frisse ochtend. De temperaturen in Cisco liggen laag voor de tijd van het jaar (met maxima van amper 18°) en na 10 dagen puffen bij 35° en meer is dat wel even wennen. Anderzijds is het best een aangename temperatuur om een stad te verkennen. Gewapend tegen de frisse zeebries met een lange broek en een trui gaan we op stap.
We kopen eerst een day pass voor het openbaar vervoer. Zo kunnen we onbeperkt trammen, bussen en kabeltrammetjes gebruiken. Die laatste zijn echt een belevenis. De meeste chauffeurs proberen ze zo vol mogelijk te proppen. Is er binnen geen plaats meer? Geen nood: er zijn stangen en een soort houten treden en je kan er dus gewoon aan de buitenkant aanhangen. Op de steile hellingen hier een sensatie te vergelijken met een rollercoaster.
We trekken naar Fisherman’s Wharf, zeg maar een ‘getoeristiseerd’ havengebied. Er is zelfs een National Park of Naval history, dus onze parkpas kunnen we hier ook gebruiken. Er liggen vier oude schepen in verschillende formaten die je kan bezoeken, en binnen krijg je informatie waarvoor en tot wanneer ze gebruikt werden. Wist je dat San Francisco eind 19de eeuw gebouwd is met Belgische cement en ramen. Deze werden per schip ingevoerd, en dat bleek goedkoper dan ze over land uit het noordoosten te laten overkomen.
De zichten op de baai van San Francisco zijn ondanks de nevel en laaghangende wolken fenomenaal. We lopen ook even binnen bij Ghirardelli’s, een Amerikaanse chocolatier die hier wereldberoemd is. We mogen proeven en toegegeven, het is heel erg lekker.
We blijven gretig gebruik maken van het openbaar vervoer en keren een eindje terug richting Union Square. Daar ontdekt Sander een Game Store, dus die zijn we daar wel even kwijt. Na nog wat te hebben rondgedwaald, keren we terug naar ons hotel om een beetje uit te rusten.
We hebben nog wilde plannen voor de avond, maar iedereen is zo moe dat we er maar een korte avond van maken: morgen wacht ons een lange rit zuidwaarts langs wat naar verluidt de mooiste weg van Noord-Amerika zou zijn.
