We zijn allemaal toe aan een dagje rust. Eerst uitslapen tot dik half negen, dan gaan ontbijten bij ‘ Mel’s drive in’. Ruben kiest een Lumber Jack (zeg maar een ontbijt met alles erop en eraan: eieren, aardappelen, gebakken beenham en natuurlijk pancakes met esdoornsiroop). Hij is er nog altijd niet helemaal van bekomen.
Er is heel wat te zien in de stad, maar vandaag heeft niemand zin om veel initiatief te nemen. We stellen dan maar een bezoekplan op voor morgen en beslissen om vandaag gewoon te verdwalen in de stad.
De voormiddag (of wat er nog van overblijft) gaan we shoppen. Amerikaanse steden zijn het summum voor shopaholics, want alles is op zondag open. Je vindt hier zowel goedkopere als heel dure winkels naast elkaar. En wie dacht dat alleen vrouwen van shoppen houden…. die komt in ons gezin bedrogen uit. Ook de mannen storten zich met enthousiasme op de winkelcentra.
Na de middag verdwalen we in Chinatown, het grootste ter wereld, behalve China zelf dan. Grandioos! De ene Chinese bazaar naast de anderen met deels toeristische prullen, deels echt Chinese prullen voor geen geld, enorm veel volk, een paar Chinese muzikanten die muziek maken op een instrument met twee snaren, …
Na een hele middag ronddwalen zijn we moe gestapt en we hebben het reliëf van de stad wel wat onderschat. Dan maar met de taxi terug naar het hotel.
Na een uurtje mails checken, uitrusten en babbelen kunnen we er weer tegenaan. Onze ‘mission impossible’ voor vanavond: een restaurant vinden dat geen take out aanbiedt en dat ook geen diner is, kwestie van relatief licht en gezond te eten. Het is geen makkelijke opdracht maar we vinden zowaar wat we zoeken: Santorini, een Grieks-Italiaans-Spaans restaurantje met veel groenten op de menukaart.
Intussen is de avond gevallen en ons bedje lonkt…
